بوئینگی که یک میلیارد دلار سعودی را به خاتمی رساند

سایت وابسته به اقلیت مجلس در استدلالی عوامانه برای زیر سؤال بردن کمک یک میلیارد دلاری رژیم سعودی به سران فتنه مدعی شد برای انتقال این میزان پول 740 کیف سامسونت و یک ایرباس A300 نیاز است.
به گزارش کیهان ، پارلمان نیوز نوشت: «اخیرا ادعا شده جناب ملک فهد ]شاه عربستان، ملک عبدالله است!![ به صورت نقد به آقای خاتمی یک میلیارد دلار داده و این ادعا دردسرساز شده است. ماشین حساب آقای ب]؟![ یک خاصیتی که دارد این است که سریع به ویکی پدیا وصل می شود. در نتیجه به سرعت متوجه شده است که بزرگترین اسکناس دلار موجود صددلاری است. ابعادش هم هست 156 میلیمتر در 66 میلیمتر.
ماشین حساب آقای ب فرض کرده است که یک دسته صدتایی صددلاری نو یک سانتی متر ضخامت داشته باشد. در نتیجه حجم یک دسته صدتایی اسکناس صددلاری نو یک چیزی می شود از رده 100 سانتی متر مکعب. آقای ب یک عدد کیف سامسونت سایز استاندارد دارد که ابعادش 45 در30 در ده سانتی متر و در نتیجه حجمش می شود 13500 سانتی متر مکعب و در نتیجه یک سامسونت پراسکناس صددلاری یک چیزی می شود در حدود 1350000 دلار.
برای حمل یک میلیارد دلار موردنظر تقریبا 740 تا کیف سامسونت مورد احتیاج است. با فرض این که هر نفر در هر دست یک کیف سامسونت پرپول نقد را حمل کند، 370 نفر برای این کار لازم است. یعنی این که یک ایرباس A300 پرآدم که دست هر کدامشان دو تا سامسونت پول نقد باشد، تازه 50 نفرشان هم در هواپیما جا نمی شوند و باید صبر کنند تا پرواز بعدی. خدا نکند که قاطی اسکناس ها 50 دلاری و 20 دلاری داده باشند که آن وقت بوئینگ 747 و ایرباس A380 هم برای حمل حاملان پول فتنه کفایت نمی کند.»
مشابه این مطلب سایت های در مشابه و از جمله برخی سایت های ضدانقلابی نیز منتشر شده است. اما سفسطه گران نابغه که این قدر تظاهر به فشار بر مغز و محاسبه دیجیتالی کرده اند، اشاره ای به این حقیقت نکرده اند که برای کمک مالی نیازی به فرغون و کیف سامسونت و بوئینگ است و بسیاری از مبادلات مالی در دنیا بدون بار زدن دلار! انجام می شود وگرنه برای هر انتقال وجه یا معامله ای- مثلا معاملات تجاری و نفتی- روزانه باید کانتینر و تریلر و بوئینگ اجاره می شد! ضمن این که شیوه پولشویی هم شیوه جاافتاده ای است که حضرات باقی فتنه در آن استاد تمام هستند نظیر پولشویی آقای «م. ه» و چند دست کردن این پول ها برای رد گم کنی.
دیگر اینکه این اولین کمک مالی بیگانگان به فتنه گران و نفاق جدید نیست که ادای آدم های بی خبر، حیرت زده و معصوم را درمی آورند از کمک های پنهان که بگذریم سالیانه کمک های رسمی از سوی دولت آمریکا و برخی دولت های اروپایی در لفافه کمک به دموکراسی و حقوق بشر و آزادی در ایران به جریان های تحت الحمایه پرداخت می شود و این در حالی است که کسانی چون بوش، رایس، اوباما و کلینتون علنا از اصلاح طلبان و سبز ها حمایت کرده اند و سرانجام همه اینها را علاوه کنید به راه اندازی شبکه های مجازی و ماهواره ای و تلویزیونی در خدمت 24 ساعته فتنه گران و مشورت اطلاعاتی و سازماندهی و...

مثلث سیاست، قدرت و حقیقت

در بیست و دومین سالگرد پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل، مسوولان سیاسی و نظامی روزهای جنگ ایران؛ حرف های جدیدی دارند و برای پرده برداری از این حرف ها همدیگر را تهدید می کنند.

اعتراف کروبی به افتضاحات روز قدس

زندگی ساده اما دروغ اهل فتنه


غلامعلی حدادعادل در گفت وگو با نشریه پاسدار اسلام نکات مهم و خواندنی شخصی آقا مجتبی فرزند رهبر انقلاب طرح می کنند . اخیرا جریان ضد انقلاب خارج از کشور دروغ هائی به آقا مجتبی نسبت داده بودند که حدادعادل به کذب بودن آنها اشاره می کند.

به گزارش جهان حدادعادل در بخشی از سخنان خود می گوید:حالا که صحبت از آقا مجتبی به میان آمد باید بگویم من بعد از آنکه با آقازاده‌های مقام معظم رهبری و مخصوصاً با آقا مجتبی از نزدیک آشنا شدم، به حکم «تعرف الاشجار باثمارها» ارادتم به آیت‌الله خامنه‌ای بیشتر شد و فهمیدم که ایشان فرزندان خود را بسیار خوب تربیب کرده‌اند و آن صداقتی که عملاً بر زندگانی ایشان حاکم بوده در تربیت فرزندانشان تأثیر کرده‌است. می‌دانم که آقا مجتبی هرگز راضی نیست من درباره او صحبتی بکنم و سخنی بگویم و خودش هم هرگز درباره خودش کمترین سخنی به زبان نمی‌آورد و از خود در برابر تهمت‌ها و اهانتها، دفاعی نمی‌کند. اما جسته و گریخته می‌دانم که سالهاست در قم درس خارج تدریس می‌کند و اوقات خود را در منزل یا به مطالعه فقه و فقاهت می‌گذارند یا به عبادت. من طی سیزده‌سال گذشته که با او نسبت پیدا کرده‌ام هنوز صدای بلند او را نشنیده‌ام و گناهی از او ندیده‌ام. وقتی می‌بینم که دشمنان انقلاب و اسلام و ایران، چطور سعی می‌کنند چهره‌های پاک را، در نظر مردم، زشت جلوه دهند احساس می‌کنم اگر سکوت کنم گناه کرده‌ام.

بد نیست به نکته‌ای اشاره کنم که همین الان به خاطرم رسید. پس از شلوغی‌های بعد از انتخابات سال 88، جوانی بود که من او را می‌شناختم و شنیدم که او هم در این قضایا و در تظاهرات و اعتراضات و کارهای پشت صحنه بسیار فعال است. یک روز با او قرار گذاشتم و به دفتر من آمد و با او صحبت کردم و گفتم:« این حرف‌هایی که زده می‌شود و این ادعای تقلب در انتخابات، کلاً دروغ است و من اگر مطمئن نبودم، وارد میدان نمی‌شدم. از میان این حرف‌هایی که در سایت‌ها و خیابان‌ها و تلویزیون‌های خارجی می‌زنند، دروغ بودن یکی را خیلی راحت تر می‌توانم به تو اثبات کنم و آن حرف‌هایی است که راجع به آقا مجتبی می‌زنند. می‌خواهی همین الآن و بدون قرار قبلی، دست تو را بگیرم و به منزل دخترم ببرم و بگویم مهمان دارم و تو ببینی که آقا مجتبی با 40 سال سن چه طوری زندگی می‌کند؟ بیا برویم تا ببینی که زندگی ایشان به مراتب از زندگی یک کارمند متوسط شهرستانی ساده‌تر است و آپارتمانی که ایشان دارد با هیچ یک از خانه‌های این آقایانی که خودشان را وسط انداخته‌ و ادعای تقلب را ساخته‌اند قابل مقایسه نیست. شما حتماً این شایعه را شنیده‌ای که 1.5 میلیون پوندی که بانک‌های انگلیس مسدود کرده‌اند، متعلق به آقا مجتبی است!‌ یا داستان کامیون پر از شمش طلا را که به ترکیه رفته و گفتند متعلق به ایشان بوده است، حتماً شنیده‌ای. اثباتش کاری ندارد. سرزده و همراه هم می‌رویم و زندگی آقا مجتبی را ببینی.» البته آن جوان حرفم را قبول کرد، چون مرا می‌شناخت و گفت: «می‌دانم این حرف‌ها دروغ است.» گفتم‌: «پس بقیه حرف‌ها را هم به همین شکل قیاس کن. خارجی‌ها چون می‌دانند مردم ایران نسبت به زندگی رهبرانشان حساس هستند، این دروغ‌ها را جعل می‌کنند تا بین مردم و نظام فاصله بیندازند.»