ما که از جمله خواصیم اصالت داریم<\/h2>

گر چه هوش و حواسیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

<\/h2>

***<\/h2>

ما طلبکار عوامیم، چه ایرادی هست؟<\/h2>

زانکه خوش رخت و لباسیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

***<\/h2>

چون به لندن بروم باز نیایم زیرا<\/h2>

با پِرِستیژ وکلاسیم، اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

گفته ام هر شب و هر روز در این واویلا<\/h2>

ما ز قاضی نهراسیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

بهر آتش زدن و جیغ به میدان اکنون<\/h2>

در خیابان چو پَلاسیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

***<\/h2>

عدل و انصاف چه باشد؟ نشناسیم دگر<\/h2>

منکرش ما ز اساسیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

چون که ما از در افراطگری آمده ایم<\/h2>

ترمزی رو به خلاصیم اصالت داریم<\/h2>

***<\/h2>

***<\/h2>

دقتی کن اخوی موعد صفین آمد<\/h2>

همه عمریم و چو عاصیم، اصالت داریم<\/h2>

شعر از علی میرزائی مهرماه 1388