وطن امروز نوشت: رصد رفتار و تحرکات 2 چهره جنجالی اصلاحطلب در حوادث پس از انتخابات، عقبنشینی آنان از مواضع گذشته و تلاش برای تغییر فاز این مواضع را نشان میدهد. ماجرای طرح وحدت ملی، رغبت اصلاحطلبان به اغماض حاکمیت از ادعای تقلب و پیامدهای آن را آشکار کرد اما دیدار روز سهشنبه موسوی و کروبی و اظهارات آنان در این دیدار و نوع اطلاعرسانی آن از سوی رسانههای اصلاحطلب نشانههای دیگری از تغییر فاز مواضع این 2عنصر اصلاحطلب را نشان میدهد. برآیند نکات مختصر زیر، تاحدودی این تغییر رفتار را نشان میدهد: 1- نکته نخست تاحدودی جنبه طنز دارد. در دیدار کاندیداهای اطلاحطلب انتخابات ریاست جمهوری دهم، مواضعی اتخاذ شد که اگرچه شباهت بسیاری به طنز دارد اما قابل تامل نیز است. در این دیدار مهدی کروبی مدعی میشود: «متاسفانه آلودگیهای اقتصادی برخی مسؤولان یکی از دلایل اصلی در گسترش فساد در کشور است. من به یاد دارم زمانی آنقدر سلامت اقتصادی حاکم بود که یک مسؤول دولت هزینه مداوای یک عضو خانوادهاش در بیمارستان را نداشت!» آقای کروبی مدعی فساد مدیران دولت مستقر میشود! و از این موضوع -که سندی برای آن ارائه نمیشود- ناراحت است! موسوی نیز همانند کروبی موضع میگیرد: «گفتوگویی که در زمینه هستهای در ژنو صورت گرفته است واقعا مورد حیرت است. قول و قرارهایی که در ژنو داده شد، اگر اجرا شود بر باد دادن همه زحمات هزاران دانشمند در کشور است!» این ادعای موسوی نیز همانند ادعای کروبی شباهت عجیبی به طنز دارد. موسوی که در جریان مذاکرات هستهای دولت گذشته، مشاور ارشد خاتمی بود و در آن برهه همه خواستههای ایران از 1+5 پذیرش برخورداری 7 سانتریفیوژ بود؛ تا چه میزان از روند موضوع هستهای باخبر است؟ آیا وی نمیداند اینک چند دستگاه سانتریفیوژ p2 ، p1 و p3 در مراکز غنیسازی ایران در حال چرخش است و مراحل ارتقای سطح برخورداری از دانش هستهای در 4 سال اخیر را نمیداند؟ از فضای حاکم بر مذاکرات اخیر ژنو مطلع است و پاسخ ایران به مذاکرات فنی وین که روز پنجشنبه به آژانس ارائه شد را مطالعه کرده است؟ آیا موسوی ابراز نگرانی شدید ایهود باراک به مذاکرات ژنو و وین را شنیده است؟ قطعا این اظهارنظر موسوی از 2حالت بیرون نیست. نخست آنکه «واقعا» بر موضوع هستهای احاطه ندارد و دیگر اینکه در تحلیل رفتار هستهای ایران جانب انصاف را رعایت نکرده است. 2- این اظهارات موسوی و کروبی البته در کنار وجه طنز آن، وجه قابلتاملی نیز دارد. حوادث پس از انتخابات با ادعاهای موسوی و کروبی در زیر سؤال بردن اصل انتخابات آغاز شد و در ادامه، این بیانیهها و ادعاهای این دو بود که منجر به تداوم آشوبها شد. اما اینک پس از مدتها که دیدار این دو رسانهای میشود، سخنی از ادعاهای گذشته مطرح نمیشود، چرا؟ به چه دلیل طرح ادعای تقلب رفتهرفته از ادبیات موسوی و کروبی حذف میشود؟ 3- مطمئنا مواضع موسوی و کروبی در دیدار روز سهشنبه در راستای تلاش برای بازگشت از مواضع رادیکال گذشته – نفی همه ساختارهای کلیدی نظام- و اتخاذ مواضع جدید یعنی موضع مخالفت با دولت است. به عبارت دیگر موسوی و کروبی در تلاشند پس از حدود 4 ماه مواضع تقابلی با نظام که منجر به حمایت صریح باراک اوباما، شیمون پرز، مسعود رجوی و ... از آنها شد، اکنون خواستار تقلیل این موضع به مخالف دولت هستند. 4- موسوی و کروبی خواستار چشمپوشی نظام از عملکرد 4 ماه اخیر خود هستند. خواستار آن هستند تا هزینههای هنگفت رفتارشان به فراموشی سپرده شود. این 2 عنصر اصلاحطلب اکنون خواستار بازگشت مناسبات سیاسی کشور به قبل از انتخابات هستند. به عبارت دیگر در پی آنند تا پس از به راه انداختن حوادث ناگوار اخیر، دوباره نیت سیاسی دوران گذشته خود را دنبال کنند. غافل از اینکه بدونشک تحرک سیاسی این 2 چهره منتسب به جریان دوم خرداد در آینده، متاثر از رفتار آنان در حوادث پس از انتخابات خواهد بود. 5- عقبنشینی موسوی و کروبی از مواضع گذشته روز به روز آشکارتر میشود. دلیل این عقبنشینی فروکش کردن فضای هیجان و احساس و استقرار تفکر و تعقل در جامعه است. در چنین فضایی است که «ادله و برهان» میتواند مورد اقبال قرار گیرد. بنابر این در چنین شرایطی موسوی و کروبی تمایلی به تداوم مواضع خود ندارند و بازگشت به گذشته نیاز حیاتی آنان میشود. آیا باید این نیاز را آنگونه که آنان در پی آن هستند، بهمثابه یک امتیاز یا حسننیت تلقی کرد؟ |
کلمات کلیدی: