بسیاری بر این باورند که دولت یازدهم دچار ناکارامدی و ضعف مفرط مدیریتی است و به همین دلیل طی سه سال گذشته ، عملا شاهد هیچ حرکت مثبت و رو به جلویی در کشور نبوده ایم.
این تصور به صورت فراگیر وجود دارد که دولت آقای روحانی فاقد هرگونه برنامه ای برای اداره کشور است و رکود بی سابقه و همراه با تورم که سایه سنگین و مرگبار آن بر کشور گسترانده شده است ، محصول بی برنامه بودن رئیس جمهور و باری به هر جهت بودن دولت متبوع وی است.
با دقت در کارنامه سه سال گذشته دولت یازدهم، چشم انداز روشن تری پدیدار می شود و این نتیجه عاید می گردد که اتفاقات سالهای اخیر ، نمی تواند محصول بی برنامه بودن یک دولت و باری به هر جهت بودن دولتمردان، مسئولان و مجریان کشور باشد، بلکه باید گفت که موضع گیری ها، تصمیمات ، رفتارها و اقدامات دولت کنونی ، منعکس کننده یک حقیقت نه چندان عیان است و نشان می دهد که امروز ملت ایران بابرنامه ترین و کارامد ترین دولت پس از انقلاب را تجربه می کند.
بحث بر سر این نیست که دولت کنونی با وجود کسری و کمبود منابع مالی که به تعطیلی دهها کارگاه بزرگ صنعتی ، توقف تولید و بیکاری صدها هزار کارگر انجامیده ، چرا به مدیران ارشد خود حقوق ها و پاداش های چند صد میلیونی پرداخت کرده است؟
موضوع این نیست که وزیر صنعت دولت یازدهم چرا با تحقیر جامعه پزشکی کشور ، برای یک عمل ساده گوش و البته به مدد برخورداری از صدها میلیارد تومان ثروت انباشته شده در سالهای پس از انقلاب راهی دیار فرنگ شده است ؟
قرار نیست از رئیس جمهور محترم به عنوان مجری اصلی انتخابات کشور پرسیده شود که چرا با سه بار سوگند جلاله ، وعده عدم بازگشت رئیس جمهور دوره قبل را داده و حاکمیت ملت بر سرنوشت خویش را زیر سوال برده است ؟
بنا نیست از آقای روحانی پرسیده شود که چرا به وعده های گوناگون خود در جهت بهبود شرایط اقتصادی کشور و حل مشکلات جامعه و بویژه جوانان عمل نکرده وهیچ گامی به پیش برنداشته است.
مسائل و مشکلات زیادی وجود دارد که دولت یازدهم به دلیل اهمال و بی توجهی سهوی یا عامدانه ، مسبب و عامل بوجود آمدن آنها بوده است و من قصد ندارم به این موضوعات بپردازم بلکه بحث بر سر اتفاقاتی است که بیش از هر چیز محصول یک اندیشه و برنامه حساب شده است.
1- به موجب اصل سی و یکم قانون اساسی ، هر فرد و خانواده ایرانی حق دارد مسکن متناسب با نیاز خود را در اختیار داشته باشد و دولت نیز موظف است با رعایت اولویت برای آنها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران ، زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.
این اصل مهم قانون اساسی در ربع قرن پس از انقلاب و با وجود تمامی اقدامات انجام شده از سوی وزارت مسکن و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی ، عملا بر زمین مانده بود و دولتهای مختلف هیچ طرح موثر و قابل اعتنایی در این زمینه به اجرا نگذاشتند اما دولت قبل پس از انجام مطالعات دقیق و جامع ، طرح مسکن مهر را با هدف خانه دار کردن طبقات کم درامد و ضعیف عملیاتی کرد که ثمره آن ، خانه دار شدن میلیونها نفر از جوانان این مرز و بوم بود .
طرح مسکن مهر، سند افتخار آمیزی از خدمات کم نظیر دولت قبل محسوب می شود و در تاریخ انقلاب اسلامی به عنوان الگویی درخشان برای خدمتگزاری به مردم و اهتمام در جهت اهداف و آرمانهای انقلاب به یادگار خواهد ماند.
سوال این است که چرا دولت یازدهم با اساسی ترین و راهگشا ترین برنامه دولت قبل برای خانه دار شدن مردم و طبقه محروم جامعه مقابله کرد و وزیر متنعم و بسیار ثروتمند مسکن با توهین به شعور مردم، آن را که یک طرح مبنایی، اصولی و منطبق بر اراده و خواست ملت ایران ، قانون اساسی و صراحت دین مبین اسلام است، «مزخرف» خواند؟ چرا رئیس جمهور محترم او را به خاطر گستاخی هایش هرگز شایسته توبیخ ندانسته است؟ عقل و منطق اجازه نمی دهد این روند تخریبی را خارج از یک برنامه هدفمند دولت تلقی کنیم.
2- از رئیس جمهور محترم که خود را حقوقدان معرفی کرده اند، سوال می کنیم که چرا در وقت مذاکره با دشمنان مسلم و سوگند خورده ملت ایران، از خالی بودن خزانه کشور سخن به میان آورد، در حالی که دولت قبل قریب یکصد میلیارد دلار برای دولت یازدهم ذخیره مالی برجای گذاشته بود و ظرفیت هایی را برای افزایش درامد دولت بوجود آورده بود که به مدد آن توانست نقدینگی کشور را در یک دوره کوتاه سه ساله از 460 هزار میلیارد تومان به یک ترلیون و یکصد هزار میلیارد تومان افزایش دهد و رقم بودجه دولت را از 104 هزار میلیارد تومان در سال 92 ، به 209 هزار میلیارد تومان در سال 95 ارتقاء دهد. به راستی جناب آقای روحانی با طرح ادعای بی اساس خالی بودن خزانه، پی جوی چه هدفی بوده است ؟ آیا چنین رویکردی را می توان محصول بی برنامه بودن دولت دانست؟ چه کسانی به آقای رئیس جمهور اطلاعات غلط ارائه دادند و از این کار چه هدفی را دنبال می کردند؟
نوشته شده توسط
کوشا
95/9/23:: 5:56 عصر
|
() نظر