رییس مجلس شورای اسلامی به فاصله چند روز پس از حضور در دانشگاه قم، این بار به دانشگاه علم و صنعت رفت و به سوالات دانشجویان پاسخ داد اما وجه اشتراک این دو دیدار را باید در تکرار برخی مواضع لاریجانی درباره برخی سوالات دانشجویان دانست.

به گزارش رجانیوز، لاریجانی در این دیدار نیز به دفاع از عملکرد خود در فتنه 88 پرداخته و با بیان اینکه عده‌ای در فتنه 88 قصد شعله‌ور کردن آتش را داشتند گفت: در همان موقع برخی می‌گفتند که لاریجانی صحبت‌هایی که در شبکه دو مطرح کرد حق را تنها به یک عده خاص داد. صحبت‌های آن روز در تلویزیون موجود است و می‌توانید آن را بشنوید.

لاریجانی افزود: بنده زمانی با شبکه دو صحبت کردم که عصر تا شب آن روز در میدان انقلاب برخوردهای شدیدی صورت گرفته بود. به عنوان وظیفه شرعی و ملی‌ام احساس کردم که باید فضا را آرام کنم. دنبال تجارت نبودم و می‌خواستم با روشنگری فضا را آرام کنم همان‌طور که مقام معظم رهبری در نماز جمعه همان دوران نیز ضمن احترام به کاندیداها و بیان سوابق‌شان، راه درست را به این افراد نشان دادند.

 این اظهارات در حالی مجددا از سوی آقای لاریجانی مطرح شده است که به نظر می رسد همچنان درک مشترکی از تعبیر "فتنه" میان نیروهای انقلاب و رییس مجلس شکل نگرفته است و از همین رو، ایشان با دفاع تمام قد از سخنان خود در روزهای پر التهاب پس از انتخابات، دیگران را متهم به شعله ور تر کردن آتش می کند.

تعبیر فتنه که برای نخستین بار توسط رهبر معظم انقلاب در توصیف حوادث بعد از انتخابات بکار رفت، بیش از هر چیز به معنای غبار آلود بودن فضای سیاسی است که در پی آن جریان باطل می کوشد با بزرگنمایی اشتباهات احتمالی طرف مقابل، و گم کردن اشتباهات بزرگ خود، خویش را حق و جریان حق را باطل نشان دهد.

این اتفاق به معنای واقعی، در حوادث بعد از انتخابات بوقوع پیوست و جریان اصلاح طلب که به بهانه تقلب در انتخابات نتیجه آرای ملت را نپذیرفته بود،  سعی کرد تا با مطرح کردن بهانه های پیش و پا افتاده و دسته چندم، مساله اصلی را که همان نپذیرفتن نتیجه انتخابات بود، تحت تاثیر قرار داده و با مطرح کردن مسایلی چون شایبه ی حمایت شورای نگهبان از یک کاندیدای خاص، نوع برخورد پلیس با اغتشاشگران و ... جای مساله اصلی و فرعی را در افکار عمومی دگرگون سازد.

این موضوع البته برای توده مردم خیلی زود روشن شد و بسیاری دیگر از رجال سیاسی از جمله دکتر حداد عادل از همان روزهای نخست بعد از انتخابات ضمن اشاره به این نقشه انحرافی دشمن، مساله اصلی را برای مردم بازگو کردند اما در این میان برخی نخبگان مانند رییس مجلس با اتخاذ مواضع دوپهلو، منجر به باور پذیری برخی ادعاهای غلط  سبزها در افکار عمومی شدند که در نتیجه تنها نیروهای انقلاب را شگفت زده کرد.

به عنوان مثال، در همان روز 30 خرداد 88 که آقای لاریجانی در دانشگاه علم و صنعت نیز از سخنان خود در آن روز دفاع کرده و گفته است می توان با مراجعه به آرشیو، بار دیگر آنها را گوش داد، ایشان مواضع دوپهلویی اتخاذ کرده است که ضمن آنکه بخشهایی از آن کاملا بجاست و به محکومیت قانون شکنی های اصلاح طلبان می پردازد، اما در قسمتهایی از آن شورای نگهبان، بسیج، وزارت کشور و صدا و سیما مورد نقد معناداری قرار گرفته اند که در آن برهه، این سخنان پازل جریانی را تکمیل می کرد که در پی وارد کردن اتهام های بزرگ و نادرستی به نظام بودند؛ آقای لاریجانی در آن برنامه می گوید:

«اگرچه شورای نگهبان را افراد متدینی تشکیل می‌دهند اما کاش برخی اعضای آن به نفع یک کاندیدای خاص وارد میدان نمی‌شدند.» وی همچنین با اشاره به اینکه حساب اکثریت مردم از عده‌ای آشوب طلب جداست به نیروی انتظامی و بسیج گفت که با مردم مهربان باشند. لاریجانی گفت: «صدا و سیما نباید به گونه‌ای رفتارکند که موجب تحریک احساسات مردم باشد. مسئولان باید فضایی را ایجاد کنند که مردم احساس کنند می‌توانند حرفشان رابزنند. مسئولان باید فضایی غیر از خیابان‌ها را برای تجمع در اختیار معترضان قرار دهند و ضمنا صداوسیما فرصت را به منتقدان بدهد.»

همان طور که مشخص است، این اظهارات تفاوت بسیار زیادی با جنس اظهارات فردی مانند دکتر حداد عادل در آن برهه دارد و در حالی که وی در گفتگوی ویژه خبری میرحسین موسوی را به مناظره طلبید و اعلام کرد که امکان تقلب 11 میلیونی وجود ندارد، رییس مجلس از ضرورت مهربان بودن بسیج با مردم، و برخی انتقادات دیگر به شورای نگهبان و صدا و سیما سخن گفت، سخنانی که در بهترین حالت هیچ گاه "عمارگونه" نبود و اگر ابهام فضا را برای توده های ملت بیشتر نمی کرد، کمتر نمی کرد.

براستی بسیاری از مردم اگر مبنا را فقط سخنان آقای لاریجانی می گذاشتند، جز به این نتیحه می رسیدند که حوادث روی داده دعوا میان دو جناح است که باید هر دو بیشتر رعایت کنند؟ و آیا اصل ماجرا، دعوا میان طرفین درون نظام بود؟ یا از همان روزهای اول بعد از انتخابات دوقطبی نظام و ضد نظام بوجود آمد و بهترین شاهد مثال این مساله نیز حمایت های صریح ضدانقلاب از جریان سبز بواسطه آشوبهای خیابانی است؟

در پایان بار دیگر سخنان مهم رهبر انقلاب درباره ضرورت و نوع موضع گیری نخبگان در فتنه را که معظم له در 29 تیرماه 88 مطرح کردند، مرور می کنیم:

"نخبگان بدانند هر حرفى، هر اقدامى، هر تحلیلى که به آنها کمک بکند، این حرکت در مسیر خلاف ملت است. همه ‌ى ما خیلى باید مراقب باشیم؛ خیلى باید مراقب باشیم: مراقب حرف زدن، مراقب موضع گیرى کردن، مراقب گفتن ها، مراقب نگفتن ها. یک چیزهائى را باید گفت؛ اگر نگفتیم، به آن وظیفه عمل نکرده ایم. یک چیزهائى را باید بر زبان نیاورد، باید نگفت؛ اگر گفتیم، برخلاف وظیفه عمل کرده ایم. نخبگان سر جلسه ى امتحانند؛ امتحان عظیمى است. در این امتحان، مردود شدن، رفوزه شدن، فقط این نیست که ما یک سال عقب بیفتیم؛ سقوط است. عقل، این سیاسی‏بازى‏ها و سیاسى‏کارى‏هاى متعارف نیست؛ اینها خلاف عقل است. «العقل ما عبد به الرّحمن و اکتسب به الجنان»؛ عقل این است که انسان را به راه راست هدایت میکند. اشتباه میکنند آن کسانى که خیال میکنند با سیاسى‏کارى، عقلائى عمل میکنند؛ نه، عقل آن چیزى است که راه عبادت خدا را هموار میکند. شاخصش هم براى ما، بین خودمان و خدا، این است که نگاه کنیم ببینیم در بیان این حرف اخلاص داریم یا نه؟ به فکر خدائیم یا نه؟ من دارم براى خاطر خدا، رضاى خدا حرف میزنم یا براى خاطر جلب توجه شما دارم حرف میزنم؟ براى خاطر خداست یا براى خاطر دل مستمع و غیر مستمع است؟ معیارش این است. به خودمان مراجعه کنیم؛ اقضى القضات نسبت به انسان، خودِ انسان است. خودمان را فریب ندهیم؛ بفهمیم چه کار میکنیم؛ بفهمیم چه میگوئیم؛ چه حرکتى میکنیم."