شاید بعد از اعلام زودهنگام اقامه نماز جمعه این هفته تهران توسط هاشمی رفسنجانی ( که به نظر بنده خالی از شیطنت نبود? چرا که همیشه چهارشنبه اعلام می شد نه یکشنبه!! ) تمام توجه اشخاص و نخبگان سیاسی و مردم و به ویژه بنگاه های خبرپراکنی دشمن معطوف به خطبه های ایشان شده بود و همه منتظر بودند تا ببینند هاشمی چگونه از پس این امتحان بزرگ بر می آید.
آنچه ما از هاشمی توقع داشتیم? پیروی از خط رهبری و تایید حکم قانونی شورای نگهبان یعنی ریاست جمهوری احمدی نژاد بود? و اینکه با دعوت مردم به آرامش و قانع کردن انها? دشمنان را نا امید کند.
اما متاسفانه هاشمی از این آزمون آخرتی خود سربلند بیرون نیامد!
هاشمی در خطبه اول خود تحلیل مبهمی از تاریخ و دوران پیامبر اکرم و مشکلاتی که حضرت علی بعد از ارتحال پیامبر داشت ارایه کرد و در هر بندی? سعی می کرد مطالبش را پراکنده بگوید. صحبت های هاشمی جوری بود که نمی شد با شرایط فعلی خیلی منطبق کرد و حداقل ایشان این کار را نتوانست انجام دهد.
هاشمی با عنوان « تردید داشتن مردم در انتخابات » علنا فاصله خود را با رهبری نمایان کرد و در عملی بسیار بدتر اعلام کرد که « تردید مثل خوره به جان ما افتاد و برای رفع تردید باید کاری کنیم » !!!
اشتباه بزرگ دیگر هاشمی انجا بود که در واکنش به شعارهای نمازگزاران اظهار داشت: "اجازه بدهید، من که بهتر از شما می‌گویم. ول کنید. "
و این یعنی قرار دادن خود در خط معترضین به نتیجه انتخابات که توسط شورای نگهبان تایید شده و همه باید به آن پایبند باشند.
در واقع آقای هاشمی با این گفته خود عدم پیروی از قانون را که خودش بار ها در خطبه ها به آن تاکید کرده بود? را نشان داد.
مسئله بعدی ارایه راه حل برای برون رفت از این اوضاع توسط ایشان بود که به جز راه حل اول? ما بقی صحبت ها مردودی ایشان در این آزمون را شدت بخشید.
اینکه همه به قانون پایبند باشند چیز تازه ای نبود اما لازم بود بیان کند. گرچه در همین راه حل هم شیطنت هایی کرد.(وقتی گفت: البته بازگرداندن اعتماد، یک روز و یک شب نمی‌شود.)
راه حل دوم که همه بیایند حرف خودشان را بزنند و صدا وسیما هم این کار را بکند چیز کهنه شده ای است که پس از این همه روز دیگر کسی نمی خواهد دلیلی از کسی بشنود. چرا که اگر کسی حرفی داشت برای شورای نگهبان می زد!!
شیطنت دیگر هاشمی انجا بود که گفت: از فرصت 5 روزه‌ای که رهبر انقلاب به شورای نگهبان دادند، استفاده خوبی نشد، نمی‌خواهم بگویم، تقصیر چه کسی بود؟
واقعا اگر هاشمی این حرف بی پایه را که (نمی‌خواهم بگویم، تقصیر چه کسی بود؟) نمی زد? اتفاقی می افتاد؟! مگر این حرف ثمری جز تردید بیخودی مردم به بزرگان نظام چیز دیگری در پی دارد؟!
گاف و اشتباه بزرگ دیگر هاشمی بیان مطلبی در باره آزاد کردن افراد بازداشت شده در جریان اغتشاشات اخیر بود!
هاشمی مطابق همان بند اول صحبتش که گفت همه باید تابع قانون باشیم، باید می‌گفت که قانون به امور زندانیان رسیدگی کند و آنهایی را که مجرم هستند به سزای اعمالشان برساند و آنهایی که درحد آزاد کردن هستند را آزاد کند، نه اینکه در نماز جمعه خودش را جای قاضی قرار بدهد و بگوید اتفاقی نیافتاده و فرمان به آزادی زندانیان بدهد.
شاید آقای هاشمی نمی داند این افرادی که بازداشت شده اند به جرمی و به چه دلایل تاسف آوری در بازداشت هستند. ای کاش قوه قضاییه اجازه دهد تا وزارت اطلاعات اعترافات این افراد را منتشر کند تا سیه روی شود هر که د او غش باشد!!!
به هر حال از نظر بنده هاشمی در این آزمون که چشم بسیاری از دلسوزان نظام به آن بود? رد شد و نتوانست خود را سربلند کند.
آقای هاشمی !
ای کاش متوجه راهی که در آن افتاده اید باشید. عذاب خدا بسیار دردناک است...
کلمات کلیدی:
