اندر باب صفات سه  بزرگوار دانشمند موسوی و خاتمی و کروبی)

<\/h2>

موسوی، خاتمی و کروبی<\/h2>

چه مبارک گروه محبوبی<\/h2>

***
<\/h2>

همگی طالبانِ اصلاحات<\/h2>

اهل نوآوری و ابداعات<\/h2>

***
<\/h2>

پس بشنوید اوصاف جناب مستطاب، آقای مهندس میرحسین موسوی

***<\/h2>

موسوی سبز و “چیز” و طوفانی<\/h2>

اهل دعوا، چنان که میدانی<\/h2>

***<\/h2>

پِیِ داد است و پیرو بیداد!<\/h2>

کار وی باشد همچنان فریاد<\/h2>

***<\/h2>

هِی بیانیه میدهد هر دم<\/h2>

بیبخودی، تازه میکند دردم<\/h2>

***<\/h2>

هر که باشد مخالف هر طوری<\/h2>

خود شکایت کند  ز  وِی فوری<\/h2>

***<\/h2>

نزد قاضی کمی توهم داشت<\/h2>

اعتراضی به یک تقلب داشت<\/h2>

***<\/h2>

تازه دامادک لرستان است<\/h2>

صاحب رأی کل استان است<\/h2>

***<\/h2>

مردمان دلیر آن وادی<\/h2>

اهل غیرت بُوَند و آزادی<\/h2>

***<\/h2>

رأیشان موسویِ دامادست!<\/h2>

دل سبزی از این خوشی شاد است!<\/h2>

***<\/h2>

الغرض گوید او حکایت ها<\/h2>

از وقوع چنین جنایت ها !<\/h2>

***<\/h2>

آرزویم بود که یک روزی<\/h2>

برسد عاقبت به بهروزی<\/h2>

. . . . . . . . . . . . . . . . . . انشا الله!

***

(مایه فخر دوران ما، ریاست محترم بنیاد باران، جناب محمد آقای محمد خاتمی عزیزتر از جان و متخصص در دست بوسی از -ببخشید دست دادن با- بانوان فرنگی!)

***<\/h2>

خاتمی، مرد روز بحرانی<\/h2>

خوش به حالت، همیشه خندانی<\/h2>

***<\/h2>

لطفاً یکی به این مرد روزهای بحرانی کمک کنه!<\/h2>

***<\/h2>

آن دو رنگیه ریشتان زیباست<\/h2>

در دلم بهررنگ آن غوغاست<\/h2>

***<\/h2>

اهل علمی و اهل جاخالی<\/h2>

لُپِ سُرخت چونان گل قالی<\/h2>

***<\/h2>

پاشو از خواب دوم خرداد<\/h2>

پس ببین بیست و دوم خرداد<\/h2>

***<\/h2>

دست نامحرمان فشارد بیست<\/h2>

در همه مردمان مثالش نیست<\/h2>

***<\/h2>

(و اما . . . نوبتی هو باشه نوبت کیه؟ بله!  جناب شیخ مهدی کروبی)

***<\/h2>

شیخ شیخان بود چو کروبی<\/h2>

صاحب فضل و صبر ایوبی!<\/h2>

***<\/h2>

چون ز اَوتادِ عالم هستی است<\/h2>

زین سبب کی به فکر بد مستی است؟<\/h2>

***<\/h2>

حزب وی اعتماد ملی هست<\/h2>

بی شک او افتخار ملی هست<\/h2>

***<\/h2>

جان جانان کجا پی سوتیست؟<\/h2>

عاشق مردمان نالوتیست!<\/h2>

***<\/h2>

هر که حبسش کنند و زندانی<\/h2>

می رود سوی شیخمان آنی<\/h2>

***<\/h2>

تاکند اندکی سخنرانی<\/h2>

وا کند عقده های پنهانی<\/h2>

***<\/h2>

در کنارش جزایری باشد<\/h2>

وِی برای خودش یَلی باشد<\/h2>

***<\/h2>

(و مخلص کلام آنکه . . . )

***<\/h2>

الغرض این گروه رِندان است<\/h2>

دور باطل میان زندان است<\/h2>

***<\/h2>

این سه تن جمله اهل اصلاحند<\/h2>

همزبان همقطار و همراهند<\/h2>

***
<\/h2>

پس کنون گویمت ز هوشیاری<\/h2>

گل پسر جان امان ز بیداری!<\/h2>

***<\/h2>

هر سه در خواب غفلتند آنان<\/h2>

در توهم معلقند آنان<\/h2>

***<\/h2>

خواب غفلت عجیب و سنگین است<\/h2>

غصه ی مردمان غمگین است<\/h2>

***<\/h2>

پس مبادا شوی چو این اشخاص<\/h2>

آلت خنده عوام الناس<\/h2>

***<\/h2>

هان! کنون بانگتان زنم یاران<\/h2>

کم شوید از ره تبهکاران<\/h2>

***<\/h2>

میکنی بعد من کنون تکرار<\/h2>

این سخن را زیاد و بس، بسیار<\/h2>

***<\/h2>

موسوی، خاتمی و کروبی

چه مبارک گروه مطلوبی

شعر از علی میرزائی